7فوریه 2023- بر اساس یک مطالعه بالینی از نت­ورک شبکیه چشم DRCR، در حالی که درمان زودهنگام بیماری چشمی مرتبط با دیابت، پیشرفت رتینوپاتی را به مرحله ی شدیدتر آهسته می کند، اما در مقایسه با درمان بیماری در مراحل پیشرفته تر، حدت بینایی را بهبود نمی بخشد.

دکتر راج ماتوری، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا و مدیر پروتکل این مطالعه ی چهار ساله، گفت: این مطالعه نشان می‌دهد که نظارت منظم بر بیماران از نظر عوارض تهدیدکننده بینایی دیابت و درمان چشم‌ها تنها در صورت نیاز، بهترین رویکرد است.

گزارش این تحقیق امروز در مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA) منتشر شد.

داروهای ضد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (Anti -VEGF) می توانند به طور قابل ملاحظه ای خطر از دست دادن بینایی را در اثر رتینوپاتی دیابتی کاهش دهند. با این حال، متخصصان چشم مطمئن نیستند که چه زمانی باید این درمان را شروع کنند تا به بهترین نتیجه ی بلندمدت منجر گردد. داروی Anti-VEGF، به چشم تزریق می شود، بنابراین پزشکان باید خطرات عوارض جانبی و هزینه و ناراحتی درمان را در مقابل مزایای بالقوه ی آن ارزیابی کنند.

رتینوپاتی دیابتی، زمانی رخ می دهد که دیابت بر رگ های خونی شبکیه ی چشم تأثیر می گذارد. در مراحل اولیه، دیابت رگ های خونی شبکیه(لایه ی حس به نور در پشت چشم) را ضعیف می کند و باعث نشت مایعات به شبکیه اطراف می شود. این مرحله رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو (NPDR) نامیده می شود. تجمع مایع در شبکیه، که ادم ماکولای دیابتی نامیده می شود، از عوارض رتینوپاتی دیابتی است و می تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. پیشرفت بیماری به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیوPDR))، که در آن عروق خونی جدید و غیرطبیعی در شبکیه شروع به رشد می کنند، نیز می تواند بینایی را تهدید کند.

محققان تاثیریک داروی ضد  VEGFبه نامEylea  یا aflibercept را در جلوگیری از کاهش بینایی افراد مبتلا بهNPDR ، ارزیابی کردند. در این مطالعه 328 شرکت‌کننده با 399 چشم شرکت کردند (هر دو چشم در برخی از شرکت‌کنندگان معیارهای ثبت‌نام در مطالعه را داشتند؛ برای برخی دیگر فقط یک چشم واجد شرایط مطالعه بود). تزریقات ضد VEGF پیشگیرانه در 200 چشم، 1، 2 و 4 ماه پس از ثبت نام، و سپس هر چهار ماه یک بار در طول دو سال انجام شد. سپس درمان پیشگیرانه هر چهار ماه یکبار تا چهار سال ادامه یافت مگر اینکه NPDR به بیماری خفیف بهبود یافته بود. در همین مدت در 199 چشم از تزریقات شم (بدون دارو) استفاده شد. اگر هر چشمی دچار عوارض تهدید کننده بینایی مانند ادم ماکولا یا PDR می شد، در صورت لزوم با تزریق ضد VEGF اضافی درمان می شد.

نتایج دو ساله ی این مطالعه نشان داد: در حالی که درمان پیشگیرانه خطر ابتلا به ادم ماکولا دیابتی یارتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو را کاهش می‌دهد، هیچ سود آشکاری برای بینایی ندارد. نتایج نهایی چهار ساله، بدون تفاوت آماری در حدت بینایی یا میزان کاهش بینایی بین دو گروه، یافته های قبلی را تقویت نمود.

آدام گلاسمن، از مرکز تحقیقات بهداشتی Jaeb، تامپا، فلوریدا، که مدیرمرکز هماهنگی نت­ورک شبکیه چشم DRCR است، گفت: ما انتظار داشتیم درمان زودهنگام از پیشرفت رتینوپاتی دیابتی جلوگیری کند، اما حتی با تزریق های پیشگیرانه، حدود یک سوم چشم ها دچار عوارض تهدید کننده ی بینایی شدند.

در طول این مطالعه ی چهار ساله، 34 درصد از چشم‌هایی که درمان‌های پیشگیرانه دریافت می‌کردند، پیشرفت بیماری را نشان دادند، در مقایسه در 57 درصد از چشم‌ها در گروه شم، پیشرفت بیماری رخ داد. به طور متوسط، هر چشم در گروه پیشگیرانه، 11 تزریق و در گروه شم 3 تزریق دریافت کردند.

دکتر جنیفر سان، از مرکز دیابتجاسلین، دانشکده پزشکی هاروارد، بوستون، و رئیس ابتکارات دیابت برای نت­ورک شبکیه چشم DRCR، گفت: در حالی که خطر فردی عوارض در هر تزریق کم است، خطر با هر تزریق اضافی افزایش می‌یابد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مزایای آناتومیکی ناشی از درمان اولیه ضدVEGF ، منجر به بهبود حدت بینایی نمی‌شود و بنابراین ممکن است ارزش خطر و ناراحتی بیمار را نداشته باشد که تزریق‌های پیشگیرانه تکراری برای NPDR انجام شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این تحقیق به منبع زیر مراجعه کنید:

Four-Year Visual Outcomes in the Protocol W Randomized Trial of Intravitreous Aflibercept for Prevention of Vision-Threatening Complications of Diabetic Retinopathy, JAMA (2023). DOI: 10.1001/jama.2022.25029

منبع خبر:

https://medicalxpress.com/news/2023-02-early-anti-vegf-treatment-diabetic-retinopathy.html